Nu even niet, beste klant

Dimitri De Meester

Zonet een uurtje stevig gaan lopen. En ik schrijf deze column niet in het weekend, noch op een avond in de week. Wel ergens in de namiddag van een werkdag. En het was zalig. Meer zelfs, ik kwam thuis met een aantal frisse inzichten en ideeën.
In juni organiseerde ik samen met mijn mede-peters een sessie rond het evenwicht tussen werk en privé voor onze PLATO-groep. In september deden we dit nog eens over voor de PLATO-Ladies. Twee fijne, maar vooral ook interessante sessies. Op zich zat het niet zo slecht met de balans tussen werk en privé bij onze deelnemers. Hoewel dat beeld wel wijzigde, wanneer we hen vroegen om de perceptie van hun partner of kinderen mee in rekening te brengen.

Wat me wel opviel, was een overwegend strikte afbakening van werk- en privétijd. Bij de vraag wie ervoor kiest of het zich veroorlooft om af en toe tijdens werktijd eens te ontspannen, bleken de meningen verdeeld. Het blijkt toch een moeilijke keuze te zijn om wanneer anderen werken, het werk even links te laten liggen en je ongegeneerd te ontspannen, op welke manier dan ook.

Waar ik zelf aanvankelijk dit soort van momenten enkel kon beleven met een stevige portie schroom en schuldgevoel, beschouw ik die nu resoluut als een voorwaarde om efficiënt en op een hoog niveau te kunnen en te blijken presteren. Om de kwaliteit te kunnen leveren die ik wil, heb ik het bij momenten nodig om er even uit te stappen. Wanneer ik dat wil en nodig heb. Dat geeft me energie, helder perspectief, rust, grond onder mijn voeten, ondernemerszin, enzovoort. The good stuff, weet u wel.

Of zoals een oud Chinees spreekwoord het mooi samenvat: Work hard, play hard!